شهادت امام جعفر صادق علیه‌السلام
شاعر : مهدی علی قاسمی
نوع شعر : مرثیه
وزن شعر : مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن
قالب شعر : غزل
یکباره ریخت باده و ساغر شکسته شد شیخ الائمه حـرمتـش آخـر شکـسته شد
آتـش گـرفـت بـار دگـر خــانــۀ عــلــی شاید به ضربـۀ لـگـدی در شکـسته شد
ای کـاش می گذاشت که عمامه سر کند خـیـرالعـبـاد بین همه سـر شـکـسته شد
باید قسم مگر بخورد؟! صادق است او در مجلسی که قیمت گوهر شکسته شد
یک پیر مرد، پای پیاده، به روی خاک قدی خـمیده داشت که دیگر شکسته شد
سیـلی به خـانـوادۀ او خورد؟ نه نخورد اصلا سر کسی سر معـبر شکسته شد؟
پای پـیـاده در پس مرکـب دوید و گفت عـمـه رقـیـه ام چـقـدر پـر شکـستـه شد
در کربلا به نالۀ محزون سه ساله گفت: سقا که رفت حـرمتم از سر شکسته شد
بابا نـگـاه کن که چـنـان زجـر زد مـرا دندان من شبـیه تو دلـبـر شکـستـه شد"
|